Bazen behin Karlos izeneko aiton bat.
bera beti bezala baserrira sijoan animaliei janaria ematera, baserria isiltasunean aurkitu zuen, animaliak desagertuta zeuden.
-Non daude nire animaliak ?-esan zuen Karlosek harrituta.
Animaliak lapur batek lapurtu zituen.Karlosek ertzanei deitu zituen, eta bere familiari hara joateko animaliak topatzeko. Orduan, bere familia eta bera baserrira joan ziren.Bakoitza leku batera joan zen eta halako batean galdetu zion Karloseri bere ahizpak:
bera beti bezala baserrira sijoan animaliei janaria ematera, baserria isiltasunean aurkitu zuen, animaliak desagertuta zeuden.
-Non daude nire animaliak ?-esan zuen Karlosek harrituta.
Animaliak lapur batek lapurtu zituen.Karlosek ertzanei deitu zituen, eta bere familiari hara joateko animaliak topatzeko. Orduan, bere familia eta bera baserrira joan ziren.Bakoitza leku batera joan zen eta halako batean galdetu zion Karloseri bere ahizpak:
- Zuk ez duzu etxairik ez ? - eta Karlosek esan zion:
-Bai eta oso txarra da nirekin.
- Eta nor da ?-esan zuen bere ahizpak.
-Iñaki du izena-esan suen Karlosek.
Eta etxaiaren bila joan ziren.Han etxaiaren etxean ikusi zituen bere animaliak gosez hiltzen.
Orduan udaltzainei deitu zuen karlosek.
Eta orduan Iñakiri kartzelan sartu eta denok zoriontzu bizi ziren.
Eta etxaiaren bila joan ziren.Han etxaiaren etxean ikusi zituen bere animaliak gosez hiltzen.
Orduan udaltzainei deitu zuen karlosek.
Eta orduan Iñakiri kartzelan sartu eta denok zoriontzu bizi ziren.
No hay comentarios:
Publicar un comentario